Yaz Tatili:)

Bugün itibariyle tatildeyim. Planlayıpta yazamadığım çok şey olsa bile 1 senede inanılmaz okuyucular ve bloglar keşfettim. Evde kardeşim olmayacağından internet bağlantısı da olmıcak yani uzun aralıklarla yazabileceğim ama finepiximle yakaladığım karelerden koyarım dönünce(hayıırr daha gitmeden dönmekten bahsetmekten nefret ederim bennnnn..)

Neyse size gider ayak tatlı tatlı gidiim diye geçen ilmoşa doğumgünü için yaptığım yaşpasta fotosuyla veda edicem..

Mutlu ve sağlıklı kalın...

Milli Maç

Bana milli maçların verdiği tüylerimi tiken tiken eden duygu bütün dünyadaki türklerin ve kendini türk hissedenlerin maç kazanıldığında veya kaybedildiğinde aynı mutluluğu veya üzüntüyü yaşaması hep birlikte. Herkesle birlikte aynı duyguları yaşamak çok etkileyici ve o başarıyı kazanılanlarla aynı ülkeye hizmet etmek çok gurur verici geliyor.

Bu duyguyu eurovizyonda da yaşamıştım. Kaçıncı olduğumuz dan bağımsız mor ve ötesi o kadar ülke yarışmacıları arasındaki en farklı ve karizmatik gruptu ve en farklı şarkı bizimdi önemli olanda farkı ortaya koymaktı...Bence birinci onlardı. Evet bu gurur duygusunu o zamanda yaşamıştım...

süpper ötesi bi duygu...

edit: biyerlerde bi aksaklık var bu yazıyla ilgili muhtemelen anlatım bozukluğu... üsgünüm kasmıcam... bööle kalsın.

1 Hafta Rötarlı Babalar Günü Yazısı

Babama uyan yerlerinden Alıntıyla başlıcam Nilden:

'Benim babam öyle çok kutlamalı, ağlamalı, alkışlamalı törenleri sevmez.

Fazla duygusal bunlar için. Hayatımda tanıdığım ilk özel insan. İlk komik ve ilk şarkı söyleyen. İlk 'benim gülmeme en çok sevinen'. Evet bütün bu ilklik madalyaları benim babamın boynunda durur. Bir sürü. Şanslıyım. Bana her gün 'Mutlu musun kızım?' diye soran biri var. '

Sesimi telefondan yorgun ve moralsiz duysa morali bozulan enerjik şekilde telefonu açtığımda bana teşekkür eden ve yopyorgun olsa bile sesi enerji dolan, yaptığım veya yapacağım her çılgınlığı sonuna kadar destekleyen, her daim arkamda duran bi dağ var benim...

En son görüşmemizin üstünden neredeyse 5 ay geçti ve seni çok özledim baba...

babalar günün kutlu olsun..

Baranın ve mustafa örtmeniminde...

Bu arada yukardaki çiçekleri babalar günüde dağ dere tepe aşıp topladık filoyla birlikte.. Ali dedeye nasip olan babalar günü buketi:)

Ali Dede Hakkında herşey

Bu video öncekinin devamı ama sanırım dede hakkında bilgi vermenin zamanı geldi...

Dedemin adı Ali SONBAY. Kendisi Artvin'in kemalpaşa ilçesinde süpper ötesi bi evde yaşıyor. Ben de kendisini öz torunuve benim de yakın arkadaşım Rabiş sayesinde tanıdım ve tanıdığıma inanılmaz mutlu oldum. Dede inanılmaz hayat dolu, aşırı titiz ve detaycı, acaip misafirperver, keyfine düşkün, gezmiş görmüş geçirmiş vede gerçekten asil bi insan. kemalpaşada ali dede dediğiniz zaman akan sular duruyor. Bissürü komik anısı var dedenin..Oturup saatlerce muhabbet edilebilir hiç sıkılmadan..
Kültürlü olmanın ilkokul mezunu olmayla da olunabileceğinin ve insanın kendini nasıl geliştirip eğittiğinin en iyi örneklerinden dede aynı zamanda... Videoda da görüldüğü gibi süpper karadeniz şivesiyle , jest ve mimikleriyle dede dinleyenleri gülmekten kırıp geçiriyor. Dede seviyoruz seni...

Dedeye Söz verdiğim gibi bahçesinde çektiğim fotoları da koyacağım... Alttaki görüntüler ali dedenin bahçelerinden... Rabişe ve dedeye bizi bu süpper ötesi evde ve memlekette misafir ettiği için kocaman teşekkürler:)

ps: duyrulur dede eşini 18 sene önce kaybetmiş yani dul. irtibata geçmek isteyenler burdan ulaşsın:)(bu kısmı rabişten izin alarak yazdım walla)

Ali Dede

Dedemin üstüne komedyen tanımıyorum... Devamı soora...
dipnot: arada egzos sesi gibi çıkan ses benim kendimi kasmış halimle gülme sesim:) pek ivrenç geliyo kulağa ama anca o kadar kasabildim...

Gyuli Çkimi

8 A sınıfıyla olan hayatımızın son müzik dersinde ben onlara en sevdiğim şarkıları dinletirken onlar da bana sevdikleri şarkılardan birini dinlettiler. İlk defa dinlediğim kazım koyuncu şarkısını dinler dinlemez çok sevdim sonra lazca bilenler türkçesini açıkladılar. Cansucum da bana bloğuma koyacağımı söyleyince hem türkçesini hem lazcasını yazıp getirmiş .

Pıncırlarım yarın mezun olacaklar ve ben gerçekten üzülüyorum... Örtmenden çok Arkadaşça yaklaşımlarım karşısında astar istemek yerine hep saygı gösterip, çoğu kez yaşlarından büyük düşünceler ve davranışlar sergileyip, köy okulundaki çocuklar hem daha saygılıdır hem daha azimlidir tezimi doğrulayıp beni ve biçok kişiyi kendilerne hayran bıraktıkları için de teşekkür ediyorum. Pıncırlarım biliyorum okuyosunuz bunları siz ağlayın diye yazdım çünkü her defasında acıklı konuşma yapmaya çalışıp durdum son bi haftadır ama ya siz şeberdiniz ya ben şeberdim bi ağlaşamadık. Kimse görmeden dijital ortamda ağlatiim sizi. Bilmem kaçıncı iiliğim oldu ama unutmayın bunu:) Gyuli Çkimilerim benim... Şarkı size gelsin...

Gyuli çkimi

Awi şüule goulu daği daği
Dido miğun guis derdi meraği
Oüomdğulat si şekeri ma yaği
Si domövi do domxali gyuli çkimi

Ağne odas perde kogevoüidi
İzmocesti alis dologaüidi
Gomüuwxişi mgarinis yevuüidi
Si domövi do domxali gyuli çkimi

Bazi bazi gelaiûi noğaşa
Vixosarûi baba süaniş ûüobaşa
Gyuli çkimi si var ida başkaşa
Çkimire do giçkitas gyuli çkimi

BENIM GÜLÜM

Bundan böyle dag dag dolasirim
Yüregim çok yarali, derdim var
Karisalim birbirimize sen seker ben yag
Yaktin kül ettin sen beni gülüm

Yeni odaya perde astim
Rüyamda boynuna sarilmistim
Agliyordum uyandigimda
Yaktin kül ettin sen beni gülüm

Çarsiya inerdiniz bazi bazi
Babandan habersiz gözlerdim seni
Gülüm sen baskasina gitmeyesin
Bilki benimsin e gülüm

Çör- Çöp

5 Haziran dünya çevre günü olduğundan 4 haziranda milli eğitim bakanlığından gelen talimatla türkiyedeki bütün okullar okul çevresinde çöp toplama operasyonu yaptık. Haber bültenlerinde 'biz vergiyi boşuna mı veriyoz çöpçüler toplasın nidaları atan küçük beyinli vatandaşlarımızın aksine kesinlikle çok yararlı ve her yıl yapılması gereken bi bilinçlendirme aktivitesi olduğunu düşünüyorum. Hayatımdaki en eğlenceli çöp toplama olayıydı dersem yalan söylemiş olmam. Nedenlerini de fotoğraflarla anlatıcam...

Biz köy okulu olduğumuzdan bize ne çöp torbası ne eldiven geldi (allahtan kene falan da yapışmadı kimseye) ama civardaki en yakın eve sahip olan sosyal bilgiler örtmenimiz bize evndeki bütün poşetleri tahsis etti çocuklarda poşetleri alınca pek sevindiler ders işlemicez diye:)
Herhalde türkiyedeki çoğu okul bizim kadar şanslı diildi çünkü adım başı meyve ağacına rastlayan öğrenciler ve örtmenler yani biz inanılmaz eğlendik ama işimizi de süpper yaptık. Meğer ne pismiş etraf yafu:P Gerisini fotograflar anlatacak zaten...Öğrencilerim harıl harıl çöp toplarken sen naaptın diyenler... Bu soruya bir yalanla cevap vermek istiyorum e tabiiki de ben de çöp topladım:P

Champion

Şimdi just imagine (Derslerde kullanmayı ennn sevdiğim cümle)!

12 tane okul var , türkçe-matematik-fen ve sosyal olmak üzere 4 tane ana branştan bilgi yarışması var. Bi tane köy var ciddi anlamda maddi sıkıntılar falan yaşayan ama süpper bi öğretmen ve arkadaş ortamı olan vede öğrencilerinin 4te 3ünden fazlası taşımalı yani okula upuzak yerlerden gelen... Bu yarışmada bu köydeki okulun üç pıtırcıkı rakiplerini eleyip fen ve türkçe dalında birinci oldular. İşte ben o pıtırcıkların örtmeniyim.

simgemi, mehtapçığımı ve merveciğimi kutluyorum. Bide bu başarıdaki büyük pay sahibi örtmen arkadaşlarımı... Yalnız cidden çok küsel bi duygu pıtırcıkların başarısını görmek, hissetmek, paylaşmak:)

Geçen Günler