Ennn yakın arkadaşım ve eşi 5 saat öteme Tireboluya geliyolar daha doğrusu atandılar. Ablam ve abim yerine koyduğum enn yakınlarım da İstanbul pendike... Bi yandan üzülürken diğer yandan heycanlanıyorum . Yılın 3-5 günü görüp 300 günü telefonla görüştüğüm gülşahcığımı ayda 1 kez görebiliciim inşallah ama hergün gördüğüm baran -eliş - cemre dörtlüsünü yılda sadece 1 kez görebilicem:(
Elleşmeyin beni (yannış manalar çıkmasın ödemişte bi arkadaşım dokunmayın bana yerine kullanırdı) karışığım ben...
3 comments:
İnsanın arkadaşından, arkadaşlarından ayrılması çok zor hakkaten :(
Ama hayat böyle bişey. Yıllar geçtikçe daha çok yaşıyor bunu insan. Araya mesafeler girse de, kimi zaman arada habersiz çok uzun aralar verilse de en güzel şey tüm bunlardan sonra sanki dün bırakmışçasına her şeye kaldığı yerden devam etmek, o sıcaklık, o yakınlık :)
Hayırlısı olsun herkes için ;)
thnku thnku thnku:)
dokunmayınnn çok fenayıııımmmmm
Post a Comment